مصاحبه جنجالی توخل: فکر نکنم تنها مشکل بایرن من باشم؛ اکنون می توانم با آزادی بیشتری تصمیم بگیرم؛ گزینه ای جز خروج پیش روی من نگذاشتند!

توماس توخل با لبخندی بعد از ظهر جمعه وارد مرکز رسانه ای شلوغ در زابنه اشتقاسه شد. سرمربی  بایرن از حضور این همه خبرنگار و تیم دوربین متعجب به نظر می رسید.حتی دیتر نیکلز سخنگوی باتجربه باشگاه نیز در اولین گزارش‌ها اعتراف کرد: "تا به حال این همه دست و میکروفون را در یک زمان ندیده‌ام."مطمئناً چیزی برای بحث وجود داشت.

 این اولین حضور سرمربی 50 ساله در انظار عمومی از زمانی بود که روز چهارشنبه اعلام شد توخل تنها تا تابستان آینده سرمربی بایرن خواهد بود. علاقه به همان نسبت زیاد بود و توخل حرفی برای گفتن داشت.توخل  این در طی 25 دقیقه کنفرانس مطبوعاتی کاملاً مشخص شد می خواست آرام و هوشیار ظاهر شود، اما آتش خاصی همیشه در او احساس می شد. بیانیه اصلی او این ود:

من فکر نمی کنم تنها مشکل من باشم، اما من مسئول هستم.

توخل ظاهراً از قبل این باور را شکل داده بود. او باید آن را چندین بار به یک روش تکرار کند. پیام او واضح بود: بازیکنان نیز سهم بزرگی از تقصیر را در وضعیت اسفناک ورزشی بایرن دار دارند. مهمترین جمله او خطاب به بازیکنان بود:

 البته تصمیمات اکنون با آزادی بیشتر مربی مشخص می شود. دیگر نیازی نیست تصمیمات خود را بسنجید و چه تاثیرات درازمدتی خواهند داشت.

تقریباً این جمله برای بازیکنان تهدید به نظر می رسید. توخل به وضوح آماده است تا تصمیمات بسیار نامطلوب بگیرد و او دیگر واقعاً مجبور نیست آنها را توجیه کند. بعداً  وقتی یک خبرنگار از او پرسید، مربی حتی سر و صدا کرد. دستانش را در هوا چرخاند، کلماتش تقریباً روی هم می افتادند. توخل توضیح داد:

این قطعاً به شما چند درصد اختیار می دهد که می توانید کمی بی رحم تر باشید. و تهدید او اکنون بسیار مستقیم تر و شدیدتر بود.

جملاتی که مطمئنا سران بایرن را وادار به نشستن و توجه خواهد کرد. آیا مربی فعلی واقعاً آماده است تا ساختارهای سنتی و مستقر را در هفته های پایانی دوره ریاست خود تخریب کند؟ آیا هواداران بایرن به زودی جاشوا کیمیچ، توماس مولر و دیگر ستاره های در افت خود را برای هفته ها روی نیمکت خواهند دید؟ صرفاً به این دلیل که توخل می تواند این کار را انجام دهد و جانشین او باید بازسازی را از تابستان شروع کند؟ ترکیب توخل مقابل لایپزیگ در روز شنبه می تواند اولین نشانه ای باشد که به اعتقاد او کدام بازیکنان در کنار او هستند و چه کسانی را به عنوان بخشی از جناح منتقدان می بیند.

حتی اگر باز هم دست های توخل به دلیل طولانی بودن لیست مصدومیت ها دوباره بسته شود. ما حتی در تمام فصل شرایطی نداشتیم که بازیکنان واقعاً برای جایگاه خود بجنگند زیرا می دانستند رقات در آن پست وجود ندارد. توخل که این را با تشخیص تلخی ترکیب می‌کند، گفت:

این موردی است که هر بازیکنی که به تمرین می‌آید، در ترکیب تیم است.

همچنین جمله بعدی او قابل توجه بود.  در حالی که جدایی در آنجا به عنوان «نتیجه یک گفتگوی دوستانه» توصیف شد، توخل اکنون می‌گوید:

 مطمئن نیستم که گزینه‌ای برای تصمیم‌گیری وجود داشته باشد یا خیر.

 پس آیا این بیشتر یک اخراج است تا جدایی دوستانه؟کلمات قابل توجهی در زابنه اشتقاسه گفته شد. به ندرت پیش می آید که یک مربی بایرن مجبور به خروج قریب الوقوع و قطعی خود در زمان بحران شده باشد. وقتی از یوپ هاینکس در سال 2013 مشخص شد که او باشگاه را ترک خواهد کرد و پپ گواردیولا جایگزین او خواهد شد، همه چیز متفاوت بود. قهرمانان رکورد در آن زمان در مارپیچ نزولی نبودند، رابطه با تیم دست نخورده تلقی می شد و بازیکنان برای مربی بازی می کردند.

علاوه بر این، هاینکس مجبور نبود مانند توخل برای شهرت خود بجنگد. همچنین به همین دلیل است که این مرد 50 ساله آمیزه ای از انتقاد از خود و اعتماد به نفس خود را نشان می دهد. بدیهی است که هیچ کس نباید فکر کند که او ناگهان در مونیخ مربی بدتری شده است. توخل در پاسخ به سوال SPORT1 گفت:

من از خودم و نحوه بازی ما در حال حاضر ناامید هستم.من و تیم مربیگری همه چیز خود را گذاشتیم و به این کار ادامه خواهیم داد. یک شکاف ین ما و بازیکنان وجود نداشت؛ ما با تیم کار می کنیم، نه برای اهداف متقابل.

این احتمالاً همان جایی است که حقیقت نهفته است. به نظر می رسد توخل در بایرن شکست خورد نه به خاطر یک اشتباه بزرگ، بلکه به خاطر 1000 چیز کوچک. همچنین جو بایرن برای او خوب نبود.